Gelişimi normal seyreden çocukların ileride toplumdaki sosyal uyum ve akademik başarısının önemli bir kanıtıdır. Gelişimi normal seyretmeyen çocuklarımızın erken yaşta tanımlanması ve özel eğitim desteği önemli ve geçerli bir yoldur. Gelişimsel sorunların erken yaşlarda tanımlanamayacağı görüşü bazı kesimler ve toplumca kabul edilen yanlış bir inanıştır.
Erken tanı ve eğitim olanaklarına yönlendirilen çocuğun dış uyaranlara yetenekleri oranında önemli aşamalar kaydetmesi bir çok çalışma ile kanıtlanmıştır. Zihinsel yetersizliklerde en önemli konu tanı konulması ve özel eğitim imkanlarından yararlanılmasıdır. Her koşulda çocuğun yetenekleri doğrultusunda verilen eğitimle özbakımını yapabilen, bilişsel gelişmeler gösteren ve kendine yeten bir kişilik kazanan, gelecekteki hayat kalitesini olumlu yönde etkileyen özel eğitim çalışmalarıdır.
Anne Babalar sorunu ilk fark eden kişiler olmalarına karşın genellikle endişeleri ve kabullenemeyişleri nedeniyle geçiştirme veya aile üyelerinin, bazı doktorların verdiği güvence ile önemli bir sorun olmadığına inanır görünürler. Gelişim sorunlarının önemini kavramış bir ortamda yapılacak çalışmalar çocuğun hayat kalitesini etkiler. Zihinsel güçlüklerin, nörogelişimsel güçlüklerin derecesi, akademik potansiyel, günlük aktivitedeki beceriler, sözel iletişim ve sosyal ortama uyum yeteneğinin düzeyi tartışılırken kısa zaman dilimleri içerisinde yorum yapılmalı ve belirli zaman aralıklarında tekrar kontrol ve değerlendirmenin gözden geçirilmesi gerekliliktir.
İstisnaların hariç olduğu kurumlar hariç özel eğitim rehabilitasyon kurumlarının ve eğitimcilerin rutin bir şekilde sundukları hizmetlerin yeterliliği tartışmalı ve sonuçları aşikardır. Burada esas olan kurum adının önemli olmadığı ve özel eğitimi, terapiyi sürdürecek eğitimcinin/uzmanın yeterliliğidir. Gelişimdeki kazanımlar yapılan tedavi, eğitim ve uyarılara bağlıdır. Çocuğun motivasyonuna, özgüvenine, ailenin ve eğitimcilerin/uzmanların yaklaşımına bağlıdır. Gelişimsel gerilik riski gelişim basamakları verilen sınırlar içerisinde olmadığı zaman artar. İki üç yaşlarında normal gelişimin göstergesine konuşma yeteneği de eklenir. Daha ileri yaşlarda ise oyun, öğrenme, bağımsız yaşam için gerekli aktivitelerdeki beceriyi göstermesi önemlidir.
Anaokulu gibi alanlarda arkadaşlarına uyum sağlayamaması, tuvalet kontrolünü kazanamaması, oyunlarla oynayamaması, uyku ve beslenmedeki düzensizlik, dilde beklenilen düzeyin altında olması nörogelişimsel problemlerin belirleyicisidir. Yeteneklerin eğitimle kazandırılması eğitimin yeterliliğine ve verilen desteğe bağlıdır.
GELİŞİMSEL ÇOCUK NÖROLOJİSİ ile ilgili danışmanlık, eğitim ve randevu almak için 0212 685 10 13 numaralı telefonumuzdan bizimle iletişime geçebilirsiniz.